- Jakiego koloru jest naturalny kawior?
- Określanie jakości po smaku
- Weryfikacja metodami ludowymi
- Czy mogę zjeść podróbkę?
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Kawior to drogi i najczęściej podrabiany przysmak. Kupując go, by zafundować sobie i bliskim pyszne naleśniki lub kanapki, za każdym razem narażasz się na podróbkę, dlatego pamiętaj, jak sprawdzić naturalność czerwonego kawioru w domu.
Jakiego koloru jest naturalny kawior?
Wygląd kawioru może wiele powiedzieć o jego jakości. Dla osoby, która chce zrozumieć, co ma przed oczami – produkt naturalny czy podróbka, kolor będzie główną wytyczną.
Najprostszym sposobem na wykrycie podróbki jest czarny kawior: prawie zawsze jest pomalowany na czarno lub czarno z niebieskim odcieniem, uzyskany przy użyciu atramentu z mątwy i węgla aktywnego.Naturalny kolor jest dużo jaśniejszy - w zależności od gatunku ryby może być brązowy, ciemnoszary, szaro-oliwkowy, niektóre odmiany mają również złoty odcień.
Uwaga: kawior z halibuta, który często jest sprzedawany pod pozorem czerni, de facto nim nie jest – w rzeczywistości ma kremowy kolor.
Czerwony kawior jest trudniejszy w obróbce, ponieważ otrzymuje się go z ogromnej liczby ryb, a konkretna odmiana nie zawsze jest podana na opakowaniu.
Jeśli producent mimo to doprecyzował tę informację, przyjrzyj się bliżej kolorowi i wielkości zawartości słoiczka:
- ketova powinna być bursztynowo-pomarańczowa, duża;
- kawior sockeye - ciemnoczerwony, średniej wielkości;
- Kichuna ma bordowy kolor i małą średnicę;
- pstrąg wyróżnia się jasnopomarańczowym kolorem i małymi rozmiarami (nie większymi niż 3 mm);
- różowy kawior z łososia - pomarańczowy, rzadziej jasnopomarańczowy, niezbyt duży.
Obowiązkowym atrybutem naturalnego kawioru, czerwonego i czarnego, są tzw. oczy (jądra embrionalne). Nauczyli się też je podrabiać, ale proces ten zwiększa koszty i komplikuje technologię, więc „podziemni” fałszerze to ignorują.
Określanie jakości po smaku
Smak kawioru różni się w zależności od odmiany i metody solenia. Ale w każdym razie powinien być świeży, bez obcych smaków. Nadmiar soli nie zawsze oznacza podróbkę, ale zawsze jest oznaką niskiej jakości, taniego produktu.
Każdy kawior można porównać do kurzego jajka - ma cienką, ale dość gęstą skorupkę, wewnątrz której znajduje się półpłynna masa białkowa. Dlatego prawdziwy pęka w ustach przy lekkim naciśnięciu zębami i językiem, w przeciwieństwie do fałszywego, który można gryźć i żuć.
Weryfikacja metodami ludowymi
Naturalność kawioru najłatwiej sprawdzić za pomocą wrzącej wody – wystarczy włożyć 5-10 jajek do szklanki i zalać bardzo gorącą wodą. Ponieważ produkt naturalny składa się głównie z białka, to właśnie białko ulegnie denaturacji (innymi słowy „zwija się”). Woda w szklance natychmiast staje się mętna, staje się biaława. Podróbka z żelatyny lub agaru tylko nieznacznie rozpuści się pod wpływem wrzątku, a na powierzchni wody pojawią się krople roztopionego tłuszczu.
Metoda z gorącą wodą jest wygodna w użyciu w domu. Jeśli idziesz na rynek lub do sklepu, weź ze sobą butelkę 3% roztworu nadtlenku wodoru (sprzedawanego w dowolnej aptece). Substancja ta powoduje również denaturację białek - wystarczy nałożyć kilka jajek na łyżkę, polać je wodą utlenioną i odczekać minutę lub dwie.
Czy mogę zjeść podróbkę?
Z reguły „sztuczny” kawior jest wytwarzany z całkowicie jadalnych składników - bulionu rybnego, żelatyny, barwników i aromatów spożywczych. Jeśli jednak nie jest to imitacja kawioru z odpowiednim oznaczeniem na etykiecie, ale podróbka, lepiej powstrzymać się od jedzenia takiego produktu z kilku powodów:
- nie wiadomo kto produkuje iw jakich warunkach sanitarnych;
- nie można poznać prawdziwego składu;
- istnieje możliwość, że producent nie kontroluje terminów ważności i warunków przechowywania surowców.
Sprawdzenie kawioru pod kątem naturalności w domu jest łatwe. Nie wymaga drogich odczynników ani zaawansowanego sprzętu, więc zanim kupisz ten produkt lub zanim położysz go na stole, koniecznie wykonaj jeden z sugerowanych testów.