Ponowne wykorzystanie zasobów to ważny kierunek rozwoju współczesnej kultury i technologii. Dziś wiele osób wie, że przy szklanych pojemnikach przyjmowane są puste butelki szklane, jednak nie wszyscy rozumieją zasady przyjmowania. Przekonajmy się, jakie normy obowiązują w przypadku akceptowanego szkła i plastiku, gdzie trafiają zebrane pojemniki i czy można wzbogacić się przekazując butelki do ponownego użycia.

Szklane lub szklane pojemniki: jaka jest różnica?

Przyjmowanie butelek szklanych odbywało się w ZSRR zgodnie z koncepcją „wartości kaucyjnej”.Kupując litrową butelkę lemoniady w sklepie za 25 kopiejek, kupujący zapłacił za lemoniadę tylko 5 kopiejek. Reszta ceny była wartością kaucji za butelkę. Zwracając go do punktu zbiórki opakowań szklanych, kupujący zwrócił 20 kopiejek.

Ten mechanizm pobudził ludność do ostrożnego obchodzenia się ze szklanymi pojemnikami, zbierania ich i regularnego oddawania do ponownego użycia. Pojemniki zebrane w punktach zbiórki przechodziły przez linie mycia przemysłowego i były ponownie wykorzystywane. Każda butelka mogła przetrwać kilka lat przez wiele cykli.

Dzisiaj szkło jest akceptowane według dwóch schematów:

  • Odbiór szkła do recyklingu. Ten schemat obejmuje przetwarzanie butelki na stłuczkę. Następnie potłuczone szkło jest topione iz powstałej masy powstają nowe wyroby szklane. Jest to droższa metoda recyklingu, więc kwota wydana za każdą jednostkę zwracanych naczyń nie będzie duża. Zwracane pojemniki mogą mieć jednak dowolny kształt i stan (butelki wyszczerbione i popękane również podlegają recyklingowi).
  • Opakowania zwrotne. W tym przypadku butelka nie jest topiona, a jedynie myta z brudu i dezynfekowana. Następnie ponownie trafia na linie rozlewnicze. Główną wadą takiego schematu jest złożoność logistyki. Jeśli każdy producent stosuje inny standard zastawy stołowej, wysyłanie butelek do ponownego użycia staje się zbyt drogie i trudne.

Program wykorzystania opakowań zwrotnych sprzedawanych za kaucją działa w Finlandii, Danii, Niemczech, Luksemburgu. W krajach tych obowiązują rygorystyczne standardy pakowania, które znacznie ułatwiają proces zbierania, sterylizacji i dostarczania butelek do producentów.

Latem 2019 roku Dmitrij Miedwiediew polecił trzem zainteresowanym resortom (Ministerstwu Rozwoju Gospodarczego, Ministerstwu Przemysłu i Handlu oraz Ministerstwu Zasobów Naturalnych) wypracowanie możliwości realizacji handlu z wykorzystaniem opakowań zwrotnych oraz koncepcji wartości zabezpieczenia.Jednak w większości przypadków butelki szklane są obecnie przyjmowane tylko do dalszego przetwarzania.

Wymagania dla akceptowanych wyrobów szklanych

Aby szklane pojemniki po drobnej dezynfekcji mogły być ponownie użyte, muszą spełniać dość surowe wymagania.

5 zasadnicze warunki główne:

    Brak pęknięć, odprysków i innych wad.
  1. Czystość powierzchni zewnętrznej i wewnętrznej.
  2. Etykiety są całkowicie usunięte, podobnie jak klej.
  3. Każde pudełko zawiera tylko jeden rodzaj pojemnika (pojemność, rozmiar, kształt, kolor szkła).
  4. Gotowość przedsiębiorstw do zakupu tego typu pojemników do rozlewu produktów. Ten ostatni czynnik często decyduje o cenie: w końcu żaden punkt nie przyjmie szkła, którego wtedy nie można zwrócić z zyskiem.

Dodatkowo przedmioty nadające się do recyklingu muszą być opatrzone znakiem „GL70”. Bez tego oznaczenia punkty zbiórki szklanych opakowań odmówią zakupu butelki od zbieracza. Brak oznaczenia świadczy o tym, że naczynia nie są przeznaczone do sterylizacji. Również butelki z oryginalnym wzorem często nie są akceptowane: tylko producent jest gotowy je kupić, a dostawa nie zawsze będzie opłacalna.

Odmiany butelek używanych jako pojemniki zwrotne

Wykorzystanie opakowań zwrotnych jest korzystne dla producenta: zakup butelki z montowni jest kilkukrotnie tańszy niż od producenta. Dlatego wiele zakładów zajmujących się produkcją i rozlewem mleka, mocnych alkoholi, piwa, wina i napojów gazowanych zachęca do organizowania punktów zbiórki opakowań szklanych.

Zbieraj butelki od 0,33 l do 0,75 l. Kontener jest podzielony na kategorie według różnych kryteriów:

  • Głośność. To jest 0,33 l, 0,5 l, 0,75 l. Inne kategorie są rzadko akceptowane, ponieważ trudno jest zdobyć je w ilościach wystarczających do dostarczenia do ostatecznego nabywcy.
  • Miejsce docelowe. Dania dzielą się na wina, wódki, butelki po piwie, a także z szampana. Niestandardowe butelki (np. płaskie pojemniki na koniak, whisky) nie są akceptowane przez większość punktów skupu, ponieważ są one przekazywane znacznie mniej i trudno jest szybko uformować partię do wysyłki do fabryki.
  • Kolor. W punktach zbiórki naczynia są sortowane na wyroby ze szkła bezbarwnego, zielonego i brązowego. Bardziej poszukiwane są dwie ostatnie grupy: chętnie kupują je wytwórnie piwa. Inne kolory nie będą akceptowane do ponownego użycia.

Inne kategorie butelek szklanych są akceptowane tylko jako stłuczka szklana lub nie są akceptowane w ogóle. Przyjęcie stłuczki wiąże się z dodatkowymi utrudnieniami: koniecznością dodatkowego wyposażenia oraz kosztem przetopienia.W połączeniu z niską ceną surowców wtórnych czynniki te sprawiają, że zbiórka stłuczki szklanej jest przedsięwzięciem mało dochodowym.

Słoiki i inne szklane przedmioty

Słoiki szklane stosowane w przetwórstwie to popularny rodzaj pojemników zwrotnych. Chętnie kupują je zakłady zajmujące się przetwórstwem produktów rolnych. Ponadto takie dania są aktywnie kupowane przez ludność bezpośrednio w punktach skupu (zwłaszcza w sezonie letnim). Dlatego banki akceptują po wyższej cenie.

Najbardziej pożądane są następujące kategorie:

  • 3 l. Ta objętość jest przeznaczona do konserwowania soków, marynat.
  • 2 l. Również poszukiwany wśród ogrodników i przedsiębiorstw produkujących warzywa w puszkach.
  • 1 l i 0,5 l. Są popularne w produkcji dżemów, konfitur, gulaszu warzywnego, kawioru z dyni.
  • 0,25 l. Otrzymał nazwę „majonez”, ponieważ był wcześniej używany do pakowania tego sosu. Dziś słoiki tej wielkości służą do pakowania różnych sosów i przetworów owocowych.

Pozostałe kategorie szklanych słoików cieszą się znacznie mniejszym popytem. Tak więc w większości przypadków punkty odmawiają przyjęcia słoiczków po przecierze pomidorowym, adżyce, musztardzie, chrzanie (lub przyjmują takie dania tylko jako stłuczkę). Wynika to z dużych trudności w transporcie oraz trudności w formowaniu partii ze względu na dużą różnorodność standardów.

Przepisy sanitarne zabraniają ponownego użycia słoiczków z jedzeniem dla niemowląt. Dlatego takie szklane pojemniki można tylko wyrzucić (lub poszukać zastosowania w gospodarstwie domowym).

Przybory medyczne (fiolki z penicyliną, leki, krople do oczu, sól fizjologiczna itp.) w większości przypadków nie są odbierane przez punkty pobrań.Jednak apteki produkujące takie formy dawkowania często potrzebują takich pojemników i chętnie przyjmą fiolki i słoiczki do celów farmaceutycznych.

Cechy recyklingu plastikowych butelek

Plastikowe butelki są również akceptowane do recyklingu. Istnieją jednak pewne specyfiki w ich użyciu:

  • Plastik nie wytrzyma większości radykalnych środków dezynfekujących. Od temperatury odkształca się, a od promieniowania staje się mętny i kruchy. Dlatego butelki polimerowe nie są używane jako pojemniki zwrotne, a jedynie poddane recyklingowi.
  • Transport tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu jest znacznie utrudniony. Każda butelka zajmuje dużo miejsca, a jednocześnie zawiera bardzo mało materiału. Dlatego takie butelki muszą być dokładnie spłaszczone przed dostawą.
  • Istnieje wiele rodzajów plastiku, a proces recyklingu każdego z nich jest specyficzny. Dlatego zebrane surowce wtórne należy starannie posegregować.

Określ przydatność plastiku do recyklingu oraz materiał, z którego wykonana jest butelka, pomoże oznaczenie w postaci liczby zamkniętej w trójkącie strzałek. Znaki „1”, „2”, „4”, „5”, „6” wskazują, że plastik można poddać recyklingowi, ale najczęściej akceptowane są tylko dwie pierwsze kategorie. Znak „3” i „7” oznacza, że taki plastik nie podlega recyklingowi w naszym kraju.

Często zakrętki są wykonane z innego materiału, więc zakrętki i butelki poddaje się osobnemu recyklingowi. Zdarza się również, że do ponownego użycia przyjmowane są nakrętki, a nie butelki.

Wymagania dotyczące plastikowych butelek przyjmowanych do recyklingu

Aby plastikowe butelki mogły zostać przyjęte w punkcie recyklingu, muszą być starannie przygotowane do wysyłki. Oto algorytm takiego przygotowania:

    Ostrożnie umyj butelkę z zawartości i wszelkich zanieczyszczeń.
  1. Zdejmij pokrywę i pierścień ustalający.
  2. Dokładnie zmyj etykietę i ślady kleju z butelki.
  3. Sortuj butelki i nakrętki według materiału.
  4. Zgnij butelkę, aby w środku było jak najmniej powietrza.

Takie dokładne przygotowanie wymaga dużo czasu i wysiłku. W połączeniu z niskim kosztem butelki, zbiórka tworzyw sztucznych jest niestety często działalnością niskomarżową. Na szczęście w dużych miastach ta sytuacja stopniowo się poprawia dzięki wsparciu państwa, biznesu i organizacji non-profit.

Dlaczego trzeba zbierać szkło i plastik?

Zbieranie i ponowne wykorzystywanie szkła oszczędza zasoby naturalne: piasek, sodę i inne składniki materiałowe używane do produkcji szkła do butelek. Ponadto topienie szkła jest procesem wymagającym dużych nakładów nośników energii (w naszym kraju taką rolę pełni gaz ziemny).Produkcja plastiku zużywa również najcenniejsze rodzaje surowców węglowodorowych: ropę naftową, gaz ziemny, węgiel.

Wszystkie wymienione surowce zaliczane są do surowców nieodnawialnych, dlatego ponowne wykorzystanie szkła jest gwarancją bezpieczeństwa zasobów w przyszłości. Dbałość o recykling jest nierozerwalnie związana z rozwojem myślenia o środowisku.

Niebagatelne znaczenie ma też aspekt ekonomiczny. Koszt wyprodukowania nowej butelki jest 2-3 razy wyższy niż koszt recyklingu i 5-10 razy wyższy niż koszt użycia opakowań zwrotnych. Powszechne wprowadzenie procesów recyklingu może poprawić gospodarkę i stworzyć nowe miejsca pracy.

Jak dotąd wskaźnik recyklingu i ponownego użycia szkła w naszym kraju jest przygnębiająco niski. Według FEVE (Europejska Federacja Producentów Szkła Opakowaniowego) w 2013 roku w Rosji tylko 13% szkła wprowadzonego na rynek zostało poddane recyklingowi. A w Danii, Szwecji, Luksemburgu co najmniej 95% butelek i puszek sprzedawanych w sklepach pochodzi z recyklingu!

Mimo chwilowych utrudnień recykling stłuczki szklanej i plastikowych butelek, a także stosowanie opakowań zwrotnych to trendy, których nie można sobie wyobrazić we współczesnej gospodarce. Dziś każdy może pomóc planecie, wzbogacając się nie tylko duchowo, ale i materialnie. Warto się postarać, prawda?

Kategoria:

Wskazówki