Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Warianty naturalnego wydechu w wysokich budynkach
Początkowo budynki mieszkalne wykorzystywały system wentylacji z indywidualnymi kanałami. Z każdej kratki wydechowej na strych domu układano pionowe kanały, które wpadały do "poziomego" kanału znajdującego się na strychu. I już ten kanał został połączony z szybem wentylacyjnym zwieńczonym rurą na dachu domu.
Wraz ze wzrostem liczby pięter wznoszonych budynków system ten został "ulepszony" - co 4-5 pięter kanały pionowe wychodzące z mieszkań były poziome, a następnie powietrze z każdego takiego pakietu było kierowane na jeden strych na strychu a następnie do kopalni.
Od lat 70. W XX wieku prawie wszystkie nowe domy powyżej pięciu pięter zaczęły wykorzystywać inny system wentylacji. Jego głównym elementem był modułowy pionowy kanał - "bagażnik", z którego gałęzie - "satelity" - odlatywały na każdym piętrze mieszkania. W zależności od serii domu, układu pomieszczeń i liczby pokoi, każda z nich może mieć jedno pomieszczenie (zarówno do kuchni, jak i łazienki) i dwa osobne "pnie": jeden odbierał powietrze z kuchni, drugi z toalet i łazienek. 
Od lat 70. W XX wieku prawie wszystkie nowe domy powyżej pięciu pięter zaczęły wykorzystywać inny system wentylacji. Jego głównym elementem był modułowy pionowy kanał - "bagażnik", z którego gałęzie - "satelity" - odlatywały na każdym piętrze mieszkania. W zależności od serii domu, układu i liczby pokoi, każda z pionowych części mieszkania mogła mieć jeden (zarówno do kuchni, jak i łazienek) i dwa oddzielne "pnie": jeden wziął powietrze z kuchni, drugi - z toalet i łazienek. Powietrze wchodzi najpierw do kanału "satelitarnego". Nie uderza w bagażnik od razu, ale ze względów bezpieczeństwa pożarowego, tylko w płycie podłogowej powyżej następnego piętra lub nawet dwóch pięter wyżej. Z tego powodu schemat systemu wentylacyjnego jest podobny do "jodełki" - jak się często nazywa. "Herringbone" jest bardziej zwarty niż system z poszczególnymi kanałami, a zatem "je" mniej powierzchni użytkowej.
Zdjęcie wnętrza MK-Interio
Bez względu na schemat, "pchnięcie" w "satelitach", kanały i szyb wentylacyjny powstają naturalnie. Jego wartość jest wprost proporcjonalna do różnicy temperatur między powietrzem wewnętrznym i zewnętrznym (ciepłe i zimne powietrze) i różnicą wysokości między wlotem a górną częścią wału. Mówiąc krótko, im zimniej jest na ulicy i im dłuższa odległość od kratki wentylacyjnej w danym mieszkaniu do wylotu systemu, tym większy przeciąg. To właśnie określa dwie główne wady pasywnego systemu. Po pierwsze: na niższych piętrach zawsze jest więcej trakcji, na wyższych piętrach - mniej, a na dwóch ostatnich piętrach jest prawie nieobecny. Aby zmniejszyć ten efekt, powietrze z najwyższych pięter w niektórych projektach budynków wielokondygnacyjnych jest wyświetlane na poszczególnych kanałach z wentylatorami. Druga wada: im wyższa temperatura na zewnątrz, tym mniej pchnięć, a przy bardzo gorącej pogodzie może zniknąć zupełnie. 
Fot. Maria Vatolina Wentylacja wydechowa domu za pomocą systemu jodełkowego ma określone wady. Na przykład, przy silnym ochłodzeniu wylotu kopalni, zwiększa się gęstość powietrza i tworzy się "wtyczka" powietrza, co prowadzi do zmniejszenia ciągu, a nawet "przechylenia" cyrkulacji. W rezultacie powietrze, które unosi się z niższych pięter, zamiast wychodzić na zewnątrz, wchodzi do mieszkań na środkowych piętrach, a powietrze z ulicy - do mieszkań górnych, a także inne problemy. Na przykład, jeśli więcej powietrza pochodzi z niższych pięter niż szyb wentylacyjny lub kanał może przejść, to są po prostu "zapchane" tym powietrzem. W rezultacie trakcja na wyższych piętrach może całkowicie zniknąć. 
Kaptur w prywatnym domu
System wentylacji prywatnego domu w Rosji często jest ułożony w obraz wysokich miejskich wzniesień. Architekci umieszczają "wysysające" pionki wentylacyjne w kuchniach i łazienkach. Często jednak zapominają o złu ostatnich dwóch pięter. Tymczasem naturalna wentylacja prywatnego domu często ma te same problemy: odległość od najniższego wlotu do odcięcia rury wydechowej nie przekracza 5-6 m. W tej "rurze" nie występuje niezbędna trakcja, a zatem system nie działa dobrze. Podobnie, w pewnych warunkach dochodzi do "wywrócenia" cyrkulacji, a rura wydechowa zaczyna zasysać powietrze z ulicy, wielokrotnie napotykałem ten problem w mojej pracy. Jeśli na pierwszym piętrze są dwa kanały wydechowe o długości 5-6 m, z których jeden znajduje się w kuchni, a drugi w łazience, to na drugim piętrze często jest taki kanał w łazience. A jego długość wynosi w najlepszym razie 1, 5-2, 5 m. W związku z tym wentylacja domku nie radzi sobie z powierzoną mu misją wymiany powietrza.
Zdjęcie Niny Frolova
Jak sprawić, by kaptur działał
Wykonywanie naturalnego ekstraktora działa na kilka sposobów. Pierwszy polega na instalowaniu wentylatorów w ujściach kanałów wentylacyjnych znajdujących się w kuchni i łazienkach. Drugi to zakup i instalacja specjalnego wielostrefowego urządzenia wydechowego, które pobiera powietrze z kilku pomieszczeń jednocześnie i "wpycha" je do istniejącego kanału wentylacyjnego. Trzecim jest zapewnienie górnej części każdej rury wentylacyjnej za pomocą wentylatora dachowego. Rozważ sprzęt, który umożliwi wdrożenie każdej z tych metod.
Zdjęcie Cushman Design GroupAlex Lukey Photography Spalin
Instalowanie wentylatorów wyciągowych jest najłatwiejszym i najbardziej opłacalnym, ale nie najskuteczniejszym sposobem rozwiązania problemu z wydechem. Zazwyczaj eksperci doradzają, aby preferować ciche modele znanych producentów, o niskim zużyciu energii i wystarczającej mocy dla twoich warunków. Dobrze, jeśli są wyposażone w zawór zwrotny, który chroni system przed "przewróceniem się" i "nieszczelnościami powietrza" od sąsiadów, doskonale jest, gdy taki wentylator jest wyposażony w czujnik wilgotności, ruch lub obecność, co pozwoli mu pracować w dwóch trybach: do maksimum - kiedy ludzie są w pokoju; przynajmniej wtedy, gdy nie ma nikogo. Pamiętaj: nie wszystkie modele, które mają zastosowanie w łazience lub łazience, nadają się do kuchni, ponieważ w powietrzu może znajdować się kilka tłuszczów i olejów.
Wentylatory łazienkowe
Systemair (Szwecja) oferuje wentylatory wyciągowe do łazienek z serii BF i CBF z plastikowymi obudowami ABS (na zdjęciu). Różnica polega na tym, że wentylator BF jest wyposażony w pokrętło regulacji w dolnej części urządzenia, a CBF ma sprężynowy zawór zwrotny. Oba oferowane są w trzech wersjach: S - standardowy model z włączaniem / wyłączaniem z zewnętrznego przełącznika lub przełącznika oświetlenia; T - model z wbudowanym przekaźnikiem czasowym; TH jest modelem z timerem i wbudowanym czujnikiem wilgotności, za pomocą którego wentylator jest włączany / wyłączany automatycznie. Zużycie powietrza w zależności od wybranego modelu może się zmieniać w zakresie od 68, 8 do 231 metrów sześciennych / h.
Wentylatory Intellivent innej szwedzkiej firmy Fresh są wyposażone w adapter, dzięki któremu mogą korzystać z silnika niskonapięciowego o żywotności 60 tysięcy godzin (jest to około 3-5 razy więcej niż w przypadku zwykłego wentylatora). Zużycie energii - tylko 5 watów. Poziom hałasu wynosi 22 dBA. W wentylator wbudowany jest higrometr, dzięki któremu samo urządzenie określa, kiedy powinno się włączyć i jak dużo pracować. Ponadto "inteligentny" system sterujący kontroluje wydajność wentylatora, gdy timer jest włączony: jeśli wilgotność jest niska, urządzenie pracuje z niską prędkością, a jeśli jest wysoka, przełącza się na maksymalną prędkość (132 metrów sześciennych / h). Jeśli wentylator nie działał dłużej niż 16 godzin, automatycznie włącza się i przewietrza pomieszczenie przez godzinę.
Wentylatory Punto Evo włoskiego producenta Vortice charakteryzują się niskim poborem mocy i poziomem hałasu. Istnieją modele wyposażone w czujnik ruchu lub wbudowany higrostat. Każdy z wentylatorów Vortice może być wyposażony w czujniki: wilgotność względną (włącza wentylator, gdy wilgotność przekracza 65%), dym lub zapylenie powietrza, temperaturę powietrza, jak również kontrolę opóźnienia wyłączenia (przedział od 3 do 30 minut).
Wentylatory promieniowe ECOAIR hiszpańskiej firmy Soler & Palau są przeznaczone do ciągłej pracy przy danym przepływie powietrza. Są one wyposażone w silniki prądu stałego i są dostępne w kilku wersjach: S - działa w sposób ciągły z małym przepływem powietrza i przełącza się na maksymalną wydajność poprzez "sygnał" zewnętrznego przełącznika; T - wyposażony w regulowany timer (1-30 min.); H - przełącza na maksymalną wydajność poprzez "sygnał" wbudowanego higrostatu lub zewnętrznego przełącznika (działa w połączeniu z timerem); M - przełącza na maksymalną wydajność za pomocą wbudowanego higrostatu lub przełącznika przewodu (działa w połączeniu z timerem). 
Zdjęcie Alex Lukey Fotografia Fani kuchni
Wentylatory wyciągowe dla kuchni różnią się od reszty obecności wymiennego lub zmywalnego filtra, który wychwytuje "tłuszczowe" opary i inne specyficzne zanieczyszczenia.
Vortice wyposażył swój odśrodkowy wentylator wyciągowy Vort Max S w metalowy filtr wielowarstwowy, który można myć w zmywarce.
Soler & Palau oferuje kaptury z serii K. Urządzenia są wyposażone w wentylator odśrodkowy (230 V-50 Hz) i zostały zaprojektowane specjalnie do usuwania wilgotnego powietrza z kuchni z tłuszczem i dymem. Cechą konstrukcyjną jest to, że okapy są łatwo demontowane.
Zdjęcie : Pause DesignsMultizone Fans
Charakterystyczną cechą wentylatorów wielostrefowych jest obecność kilku wlotów z przyłączami i jednym wylotem. Wylot jest połączony z naturalnym kanałem wylotowym za pomocą kanału powietrznego. Elastyczne kanały powietrzne o średnicy 100 lub 125 mm są również montowane do wlotów, które są układane w kuchni, łazience, łazience itp. i są podłączone do kratek wlotowych. Wentylatory te są przeznaczone wyłącznie do użytku w budynkach mieszkalnych i są przeznaczone do ciągłej pracy. Są w stanie automatycznie przełączać się z niskiego (ustawionego) trybu wydajności, w którym działają nieprzerwanie, do maksymalnej mocy. Niektóre modele mogą zwiększyć trakcję z jednego wybranego kanału. Wentylatory wielokanałowe są często montowane w podsufitowych wnękach, szafkach ściennych lub sanitarnych, a nawet w szafkach kuchennych. Duże modele są zwykle instalowane w pomieszczeniach gospodarczych lub na poddaszu. Dziś na rynku wentylatory wielozłączowe są oferowane przez firmy Aereco, Soler & Palau, Systemair, Vortice, Fresh i inne.
Aereco produkuje całą linię urządzeń do instalacji wewnątrz domu lub mieszkania: V2A dla dwóch pokoi, V4A dla czterech, VAM dla sześciu. Model VPH2 ma również sześć kanałów wejściowych, ale można go zainstalować na strychu. Poziom hałasu takich wentylatorów - nie więcej niż 33 dBA, zużycie energii - od 5 do 44 watów. Charakterystyczną cechą urządzeń Aereco jest to, że działają one tylko w połączeniu z regulowanymi w higrometrację urządzeniami wyciągowymi: kratkami zainstalowanymi przy wejściu do kanału wentylacyjnego w kuchni, łazience, toalecie itp.
Na zdjęciu: higrometryczny układ wydechowy GHN Oprócz czujnika wilgotności kratowej, może on być wyposażony w czujniki ruchu, CO2 itp. Po wykryciu osoby lub niebezpiecznego stężenia CO2 w ich zasięgu, urządzenie instruuje wentylator, aby przełączył się na maksymalną prędkość. Te urządzenia mają inną funkcję. Jeśli łazienka nie będzie używana przez dłuższy czas, "higrometry" zaczną zakrywać zawory do nich podłączone. Wentylator automatycznie zmniejszy ilość wyrzucanego powietrza, oszczędzając w ten sposób energię. Ale jednocześnie praca nie zatrzyma się całkowicie. 
Na zdjęciu: wielofunkcyjne urządzenie wyciągowe z regulacją wilgotności, czujnikiem obecności, przełącznikiem, czujnikami CO2, VOC, a także pilotem, wielostrefowe wentylatory BXC Soler & Palau serii OZEO-E są wyposażone w silniki prądu stałego (Ecowatt) i prądu przemiennego. Mają cztery dysze ssące i jedno wyładowanie. W komplecie z wentylatorem dostarczane są trzy wtyczki, za pomocą których można zamknąć dysze ssące, jeśli nie jest konieczne użycie wszystkich czterech kanałów. Do sterowania wentylatorami można użyć pilota zdalnego sterowania. 
Zdjęcie: AF Prince Associates