Obecnie producenci produkują różne modele pralek, które różnią się między sobą konstrukcją, rozmiarem, zestawem funkcji itp. Klasyfikacja maszyn polega na ich pogrupowaniu według jednego lub kilku kryteriów. Podział będzie wielopoziomowy.

Na przykład wszystkie maszyny są przeznaczone do użytku domowego lub biznesowego. Jednocześnie pralki domowe i przemysłowe dzielą się ze względu na rodzaj instalacji, maksymalne obciążenie, moc i funkcjonalność. Spróbujmy poradzić sobie z główną klasyfikacją pralek według pierwszego i drugiego znaku.

Klasyfikacja pierwszego stopnia?

Aby dobrze zrozumieć kryteria, według których dokonuje się wielopoziomowego grupowania pralek, konieczne jest doprecyzowanie, jakie cechy klasyfikacyjne będą stosowane do rozdzielania urządzeń według pierwszego poziomu, drugiego poziomu itp. Ustalenie wyboru kryteriów jest procesem bardzo subiektywnym. W prezentowanej klasyfikacji wszystkie automatyczne urządzenia myjące na poziomie pierwszym dzielą się na maszyny domowe i przemysłowe.

Pralki przemysłowe instalowane są w pralniach, dużych przedsiębiorstwach, hotelach, placówkach medycznych. Przeznaczone są do codziennego przetwarzania dużej ilości prania i nieprzerwanej pracy przez kilka godzin. Maszyny tej grupy wyróżniają się dużą odpornością na zużycie, dużą dopuszczalną masą ładunku, specjalnymi programami mycia, przedłużoną żywotnością (przy terminowej konserwacji - do 20-30 lat).

Automaty domowe mają być instalowane w mieszkaniach jednorodzinnych.W przeciwieństwie do przemysłowych, takie maszyny mają zwykle bogatszy zestaw programów, różne opcje i dodatki. Jednocześnie „asystenci domowi” są mniej odporni na zużycie, ich średnia żywotność to 7-10 lat. Nie są przeznaczone do wielogodzinnej ciągłej pracy, do jednoczesnego mycia dużej masy rzeczy. Korpus SMA jest częściowo wykonany z tworzywa sztucznego, to samo dotyczy zbiornika. Urządzenia przemysłowe prawie w całości wykonane są z metalu.

Kolejnym znakiem podziału według pierwszego poziomu jest rodzaj pralek. Dzielą się na aktywator i bęben. Kryterium wyboru może być również stopień automatyzacji sprzętu, tutaj wyróżnia się:

  • pralki automatyczne. Wyposażony w główny moduł elektroniczny sterujący systemem. Urządzenie nie tylko będzie kontrolowało ilość pobieranej wody, uruchamiało pranie zasadnicze, wydawało polecenia płukania, wirowania, odpompowania brudu, ale również oceniało stopień załadowania bębna, dozowanie detergentu, samodzielnie obliczało optymalną ilość wody dla pranie i inne cechy.
  • jednostki półautomatyczne. Użytkownik znacznie częściej jest zaangażowany w proces prania: trzeba samemu nalać wody do pożądanego poziomu, pod koniec prania zacząć wirować, następnie spuścić zużyty płyn i wlać nowy do płukania.

Dzisiaj automaty prawie zastąpiły sprzęt półautomatyczny. Tak więc urządzenia półautomatyczne są teraz bardziej powszechne właśnie w produkcji niż w życiu codziennym.

Drugi poziom

Jakie kryteria są odpowiednie do zaklasyfikowania pralek do drugiego poziomu? Tutaj porozmawiamy o dopuszczalnej objętości ładunku, wymiarach sprzętu, metodach instalowania urządzeń. W zależności od maksymalnej dopuszczalnej wagi prania do jednego prania, maszyny do użytku domowego dzielą się na trzy rodzaje:

  • z małym obciążeniem od 2 do 3,5 kg. W większości przypadków takie jednostki są kupowane specjalnie do montażu na ścianie, pod zlewem lub w specjalnej szafce. „Niemowlęta” mogą znacznie zaoszczędzić miejsce, ale nie będziesz w stanie prać w nich obszernych ubrań;
  • o średniej wadze od 4,5 do 7 kg. Najpopularniejsze i działające modele. Wszyscy światowi producenci, z wyjątkiem marek amerykańskich, nastawieni są na produkcję właśnie takich jednostek. Maszyny zdolne obsłużyć dużą rodzinę, nadające się do prania odzieży wierzchniej, koców, pościeli, pluszaków;
  • o maksymalnym obciążeniu powyżej 8 kg. Taki sprzęt może pomieścić do 14 kg suchego prania. Karabiny maszynowe wyróżniają się wysokimi kosztami, imponującymi wymiarami i są zwykle kupowane przez rodziny liczące 6 lub więcej osób.

Podobną cechę klasyfikacyjną można zastosować do maszyn przemysłowych. W zależności od obciążenia wyróżnia się maszyny o dopuszczalnej masie od 6,5 do 11 kilogramów, od 12 do 36 kg oraz powyżej 36 kilogramów. Również do drugiego poziomu grupowania można zastosować podział automatów według głębokości kadłuba.

    Super wąskie modele mają głębokość od 33 do 40 cm.
  1. Wąski sprzęt zajmuje od 40 do 45 cm przestrzeni.
  2. Standardowe samochody mają ponad 45 cm głębokości.

Według ekspertów, ze względu na ciasne ułożenie elementów w superwąskich i wąskich maszynach, takie modele wytrzymają znacznie mniej. Jednak istnieje bardzo mało praktycznych dowodów na poparcie takich myśli.

Możesz również podzielić urządzenia do mycia według innych cech, na przykład sposobu instalacji (wolnostojące, całkowicie lub częściowo zabudowane), sposobu ładowania (z przodu lub pionowo) itp.

Wydajność pralek

Poza ogólnie przyjętą klasyfikacją, można rozważyć bardzo ciekawą cechę, która pozwala na grupowanie maszyn według stopnia ich wydajności. Wskaźniki te będą miały znaczenie zarówno dla pralek domowych, jak i przemysłowych. Przy wyborze i zakupie sprzętu warto zwrócić dużą uwagę na efektywność mycia sprzętu. Istnieją trzy główne klasy:

  • zużycie energii;
  • jakość prania;
  • wydajność wirowania.

Ze względu na stopień oszczędności energii pralki dzielą się na 5 głównych grup. Pierwsze linie zajmują najbardziej dochodowe modele należące do klas „A”, „A+”, „A++”, o zużyciu odpowiednio od 0,17 do 0,19 kW/h, poniżej 0,17 kW/h i poniżej 0. 15 kWh. Klasa „B” obejmuje pralki, które pochłaniają ponad 0,19 jednostki energii, „C” - od 0,23 do 0,27 kilowata na godzinę. Większe zużycie w nowoczesnych automatach prawie nigdy nie występuje.

Klasa efektywności prania jest przypisywana maszynie przez producenta po porównaniu z określoną normą. Jeśli urządzenie myje nie gorzej niż standardowo, otrzymuje klasę „A”. Dalej są grupy „B”, „C”, „D”, „E”, „F”. Klasa „G” oznacza najniższą jakość sprzątania.

Ograniczenie modeli ze względu na stopień efektywności wirowania opiera się na wilgotności resztkowej rzeczy wyżymanych przy maksymalnej prędkości obrotowej bębna.Klasa „A” oznacza, że pranie charakteryzuje się wilgotnością poniżej 45%, „B” – od 46 do 54%. Najbardziej nieefektywna klasa jest oznaczona literą „E”, rzeczy w tym przypadku będą dość mokre, o wskaźniku wilgotności do 81%.

Klasy "F" i "G" , spotykane wcześniej, nie są przypisane nowoczesnym automatom.

Istnieje wiele znaków klasyfikacji pralek. Skala takiej pracy jest ogromna, można znaleźć setki powodów wielopoziomowego grupowania automatów. Staraliśmy się przedstawić podstawowe kryteria, według których łatwo sklasyfikować sprzęt. Mamy nadzieję, że opisane przykłady pomogą Ci zrozumieć znaczenie klasyfikacji.

Kategoria:

Technika