Ten przedstawiciel Wschodu nie „zadomowił się” w każdej kuchni. Jednak bez jego udziału jest mało prawdopodobne, aby uzyskać pachnący, ugotowany zgodnie ze wszystkimi zasadami pilaw. A doświadczone gospodynie domowe twierdzą, że w kotle można ugotować nie tylko uzbecki pilaw, ale także szeroką gamę potraw o niesamowitym smaku (lagman, shurpa). Dlatego warto wybrać odpowiedni model do swojej kuchni.
Kazan to przedmiot kuchenny o szerokim zastosowaniu.
Zasada działania i urządzenie
Kazan to kociołek z zaokrąglonym dnem. Bez niej nie sposób wyobrazić sobie kuchni Azji Środkowej. Z reguły urządzenie to umieszcza się na specjalnym statywie lub w piekarniku (stacjonarnym lub przenośnym - nie ma to znaczenia).
Ugotuje doskonały pilaw w domu lub owsiankę na otwartym ogniu.
Pamiętaj, aby do każdego kociołka dołączyć pokrywkę. Powinien dobrze przylegać i zapobiegać ulatnianiu się pary. Pokrywka jest wykonana z tego samego materiału co sam kocioł lub z drewna. Tak, tak, to właśnie drewniane pokrywki preferują kucharze z Azji Środkowej. Chodzi o to, że drewno ma niską przewodność cieplną, a poza tym jest higroskopijne. Te właściwości pozwalają gotować kruchy, pachnący i niezwykle smaczny pilaw.
Przy szerokiej gamie naczyń może być trudno zdecydować, który kociołek jest lepszy aluminiowy czy żeliwny i jak wybrać kocioł na ognisko.
Okrągły kształt kociołka nie został wybrany przypadkowo, gwarantuje równomierne ogrzewanie nie tylko od spodu, ale również po bokach. Jedzenie w tym niezwykłym garnku gotuje się szybciej i pozostaje gorące przez długi czas, nawet po zdjęciu z ognia. A wystarczająca ilość pary zmienia proces gotowania w powolne gotowanie, zamiast agresywnego smażenia. Dlatego każde danie gotowane w kotle jest nie tylko bardzo smaczne, ale także zdrowe, ponieważ wszystkie aktywne elementy produktów są zachowane. Tak delikatne rozleniwienie pozwala maksymalnie „nasycić” produkty smakiem i aromatem przypraw, podczas gotowania na zwykłej patelni takiego efektu nie da się osiągnąć.
Prawdziwy kociołek to metalowy kociołek ze spadzistym dnem.
Kolejnym ważnym szczegółem, na który trzeba zwrócić uwagę, są uchwyty kociołka. W niektórych przypadkach kociołek ma solidny uchwyt, dzięki czemu można go zawiesić nad ogniem. Opcja standardowa - 2 uchwyty. W tym przypadku kocioł na zewnątrz niewiele różni się od zwykłej patelni. Zwłaszcza jeśli zamierzasz gotować na konwencjonalnej kuchence i wybrałeś model z płaskim dnem. Ponieważ jednak klasyczne kociołki są przeznaczone do gotowania na ogniu i masz możliwość korzystania z nich w ten sposób, warto przyjrzeć się bliżej modelom z czterema uchwytami. Robi się na nich dodatkowe zworki do zawieszenia pojemnika nad otwartym ogniem.
Często używany do gotowania kuchni kaukaskiej.
Wybierz materiał
Wachlarz materiałów, z których wykonane są kuchenne „mieszkańcy” jest na tyle szeroki, że możesz wybrać odpowiedni kociołek dla siebie. Oprócz materiału bazowego, zwróć uwagę na antyutleniającą lub nieprzywierającą „przeznaczeniową” powłokę.
Z reguły podczas gotowania w nim jedzenia umieszcza się go na statywach lub w piekarniku.
Ostatecznie kocioł jest wybierany na podstawie warunków życia, osobistych preferencji dotyczących cech zewnętrznych i potraw, które zamierzasz w nim gotować.
Żeliwo
Być może jest to najbardziej pożądany materiał na kociołek. Stop wyróżnia się zdolnością do długiego zatrzymywania ciepła, a porowata struktura pozwala z czasem stworzyć nieprzywierającą warstwę, dzięki wchłanianiu oleju w ścianki i dno kotła.
Podczas gotowania w piekarniku naczynia stawia się bezpośrednio na ogniu, a ze względu na półkulisty kształt naczyń nagrzewa się nie tylko dno, ale również zaokrąglone ścianki.
Wybierając model wykonany z żeliwa zwróć uwagę przede wszystkim na jego wagę. Sam metal jest dość ciężki, a wykonane z niego przybory kuchenne również wystarczająco ważą.Do tego dochodzi pewien schemat: im grubsze ścianki kociołka, tym większa waga i wyższa jakość. Grubość ścianki nie powinna być mniejsza niż 5 mm. Jeśli planujesz gotować na zwykłej kuchence, wybierz model z płaskim dnem.
Jedzenie w kociołku nagrzewa się znacznie szybciej i pozostaje gorące przez długi czas.
Dobry żeliwny kociołek równomiernie podgrzewa zawartość, dzięki czemu można gotować niezwykłe dania wielowarstwowe bez obawy, że niektóre produkty pozostaną surowe. W takich potrawach potrawy nie przypalają się, są gotowane stopniowo i całkowicie pochłaniają aromaty i smaki różnych przypraw. Według wielu gospodyń domowych najczęściej duszone ziemniaki w żeliwnym kotle smakują jak wykwintne dania szefów kuchni znanych restauracji.
Ulepszone waporyzacja sprawia, że jedzenie nie jest w nim smażone, ale marnieje przez długi czas.
Ale żeliwo ma swoje wady:
- Kruchy;
- Ciężki;
- Podatny na korozję;
- Niezbyt estetyczny wygląd.
A jednak te niedociągnięcia można zredukować do zera, jeśli zastosujesz się do prostych zasad:
- Ostrożnie obchodź się z kociołkiem, przechowuj tylko czysty i suchy;
- Jeśli wstydzisz się szorstkiego wyglądu, przechowuj go w szafce, nie afiszuj się nim;
- Aby jakoś zapobiec pojawianiu się rdzy, zaraz po zakupie dobrze rozgrzej żeliwny kociołek z olejem i solą. Spowoduje to utworzenie nieprzywierającej powłoki na powierzchni i pomoże przedłużyć żywotność.
Podczas długiego leżakowania przyprawy w pełni oddają smak potrawie i jest to kolejny wyróżnik kociołka.
Aluminium
Aluminiowe kociołki to w końcu pomysł naszych czasów, chęć maksymalnego ułatwienia życia. Nieprzypadkowo modele aluminiowe są szczególnie cenione przez miłośników pieszych wędrówek i biesiadowania przy ognisku. Taki kociołek jest bardzo lekki i bez problemu można go zabrać ze sobą na dowolną odległość.
Wiele kociołków jest podobnych do rondla, tylko półkulistego kształtu i zgrubienia na dnie.
Odpowiadając więc na pytanie: który kocioł jest lepszy aluminiowy czy żeliwny, weź pod uwagę miejsce jego użytkowania. Jeśli stacjonarnie w domu - to żeliwo, a jeśli na wędrówce - aluminium.
Preferuj opcje aluminiowe, wybieraj te, które mają w swoim składzie mangan, żelazo lub miedź. W końcu czysto aluminiowy model łatwo się wygina i jest bardzo delikatny. Nawet w trakcie gotowania może zostać beznadziejnie zniszczony.
Podgrzewanie i chłodzenie potraw w aluminiowych naczyniach jest wystarczająco szybkie, co w ogóle nie nadaje się do gotowania prawdziwego pilawu.
Aluminiowe kociołki bardzo szybko się nagrzewają, ale równie szybko stygną, co jest zupełnie nie do przyjęcia przy gotowaniu prawdziwej kuchni orientalnej. Istnieje możliwość, że podczas gotowania dużej ilości pilawu (lub innego dania) niektóre produkty pozostaną na wpół upieczone. A o przyprawach nie ma co mówić, nawet odpowiednie przyprawy do pilawu (zira, berberys) po prostu nie mają czasu „oddać” swojego cierpkiego smaku i aromatu.
Kociołek aluminiowy nie służy do długotrwałego przechowywania żywności.
Jeszcze jedno zastrzeżenie: nie zaleca się przechowywania żywności w naczyniach aluminiowych, zaraz po ugotowaniu należy ją przełożyć do innego naczynia. Ale widzisz, niezwykle trudno jest to zrobić w warunkach polowych. Okazuje się zatem, że z jednej strony aluminiowy kociołek jest niezbędny do wędrówek na łonie natury, a z drugiej zupełnie się do tego nie nadaje.
Aluminiowy kociołek jest dość wymagający w pielęgnacji. Nie można go czyścić żelaznymi szczotkami, szczotkami.
Eksperci radzą: jeśli nadal decydujesz się na zakup kociołka wykonanego z aluminium, wybieraj modele grubościenne (od jednego centymetra wzwyż). Ponadto należy pamiętać, że w przypadku braku specjalnej powłoki nieprzywierającej żywność w aluminiowych pojemnikach łatwo się przypala.
Miedź
Miedziane przybory kuchenne są coraz rzadsze. A Kazań nie jest wyjątkiem. Chodzi o to, że wszystkie związki miedzi są toksyczne, a sam materiał jest podatny na korozję. Dlatego obsługa i pielęgnacja miedzianego kotła będzie wymagała czasu i wysiłku. Po każdym gotowaniu w nim kocioł należy dokładnie umyć i wyczyścić. Podobnie jak aluminium, miedź szybko się nagrzewa i szybko stygnie.
Żeliwo miedziane wymaga częstego czyszczenia.
Ścianki miedzianego kotła są cieńsze niż dno, ale produkty są równomiernie podgrzewane aż do samej góry. I gotowanie jedzenia na wolnym ogniu nie zadziała, jak jest to konieczne w procesie przygotowywania pilawu.Proces gotowania jest bardzo szybki. A jednak mimo mankamentów to właśnie miedziane kociołki często spotyka się w Uzbekistanie i Azerbejdżanie.
Miedziany kociołek praktycznie nie jest dziś używany, ponieważ wszystkie zawarte w nim związki są toksyczne i łatwo rdzewieje.
Kolejną istotną wadą miedzianego kociołka jest jego koszt. Miedziane naczynia to przyjemność nie dla każdego.
Stal powlekana
Stal jest bardzo zbliżona do żeliwa w swoich właściwościach. Ale jeśli żeliwo wcale nie „boi się” przegrzania, wówczas stalowe kotły z emaliowaną lub teflonową powłoką nie wytrzymają podwyższonej temperatury, górna warstwa będzie się łuszczyć i pękać. A takie zjawiska to nie tylko problem estetyczny, gotowanie w takich naczyniach jest niebezpieczne dla zdrowia.
Naczynia z właściwościami nieprzywierającymi szybko stają się bezużyteczne, ponieważ po pewnym czasie powłoka zaczyna się łuszczyć, a jej kawałki mogą dostać się do potrawy.
Ważny niuans: prawie wszystkie potrawy gotowane w kotle wymagają ciągłego mieszania. A teflon, niestety, często po prostu nie wytrzymuje niepotrzebnych poślizgów na jego powierzchni.
Kociołki pokryte teflonem to kolejny problem z szybkim schładzaniem się w nich potraw.
Częste mieszanie potrawy zmienia trwałość powłoki.
Wniosek: z zalet takich modeli - tylko właściwości nieprzywierające. A wad jest wiele: duża waga, kruchość warstwy nieprzywierającej, brak pary ze względu na dobrą przewodność cieplną materiału.
Na co zwrócić uwagę przy wyborze kociołka
Kształt, objętość kociołka i grubość ścianek to parametry, na które powinieneś zwrócić uwagę po wybraniu materiału.
Do kuchenki gazowej lepiej kupić kociołek wykonany z żeliwa, a do elektrycznej z aluminium.
Kształt
Kociołki produkowane są w dwóch rodzajach:
- Kształt półkuli. Klasyczny wygląd orientalnej „patelni”, dno powinno być zaokrąglone. Ta funkcja pozwala równomiernie ogrzać ściany, a co za tym idzie całą zawartość. Taki kociołek służy tylko do gotowania na ogniu.
- Płaskie dno. To know-how pozwala przenieść klimat wschodu nawet do typowego wieżowca. Modele z płaskim dnem można postawić na kuchence i gotować ulubione egzotyczne potrawy w nowoczesnych warunkach.
Przyjmuje się, że im starszy żeliwny kociołek, tym smaczniejsze jedzenie.
Tom
Standardowe kociołki są dostępne w wystarczającym zakresie rozmiarów. Proponowany zakres objętości wynosi od dwóch do dwudziestu litrów. Ważna uwaga: maksymalna objętość jest wskazana na kociołku, a nie użyteczna.
Aby określić, ile objętości potrzebujesz, zwróć uwagę na następujące obliczenia:
- Dla 2-3 osób wymagana będzie objętość nie większa niż 5 litrów;
- Dla firmy 6 osobowej należy zakupić kocioł o pojemności co najmniej 8 litrów;
- Jeśli jesteś przyzwyczajony do gotowania dla jeszcze większej liczby osób, zaopatrz się w kociołek o pojemności 15-20 litrów.
Żeliwny kociołek jest dość ciężki, ale posłuży Ci przez długi czas i zachwyci pysznym jedzeniem.
Grubość ściany
Niezależnie od tego, z jakiego materiału wybierzesz kociołek, grubość ścianki nie powinna być mniejsza niż 3-5 mm. To kotły o grubych ściankach dłużej akumulują i zatrzymują ciepło.
Ma doskonałe przewodnictwo cieplne, równomierne ogrzewanie.
Zwróć też uwagę na wewnętrzną powierzchnię. Powinno być możliwie równe i gładkie. Jeśli kocioł jest powlekany, powinien równomiernie pokrywać ściany i dno.
Jak dbać o żeliwny kociołek
Aby kocioł służył dłużej i zachował swoje właściwości użytkowe, ważna jest nie tylko umiejętność gotowania, ale również należyte czyszczenie (lub mycie) przyborów kuchennych.
Więc po ugotowaniu potrzebujesz:
- Usuń resztki jedzenia z kociołka;
- Spłukać ciepłą wodą;
- Wytrzyj do sucha ściereczką i spłucz ponownie;
- Wlej wodę do kociołka i zagotuj;
- Wylej wodę, wytrzyj kociołek do sucha i nasmaruj olejem roślinnym.
Nie moczyć jej przez noc, zwłaszcza detergentami. Nawiasem mówiąc, dotyczy to nie tylko naczyń żeliwnych.
Jedzenie w takich naczyniach nie pali się, zawartość nie przykleja się do ścianek. To naturalne wykończenie nie może zostać zniszczone.
Jeśli jedzenie zostało w kociołku i tam wyschło, będziesz musiał umyć pojemnik detergentami, a następnie zapalić kociołek, tak jak zrobiono to zaraz po zakupie: najpierw posolić i podtrzymać ogień w kociołku aż sól zbrązowieje.A następnie nasmaruj dno i ściany olejem roślinnym. Jeśli tego nie zrobisz, na powierzchni bardzo szybko pojawi się rdza i nie będzie można gotować w takim kotle, ponieważ potrawa będzie miała charakterystyczny metaliczny posmak.
Większość kucharzy skłania się ku garnkom żeliwnym.
Ocena producenta
- Kukmara. Być może najlepszy producent żeliwnych kotłów. Wystarczająca gama rozmiarów, grube ścianki i estetyczny wygląd.
- VARI - naczynia żeliwne z powłoką nieprzywierającą. Warstwę ochronną nanosi się metodą natrysku. Produkty marki wyróżnia nowoczesny design i przystępne ceny.
- Mayer&Boch. Niemiecka firma produkująca kociołki ze szklaną pokrywką oraz szereg modeli z powłoką szklano-ceramiczną.
- Forester to producent nietypowych modeli z pokrywkami do patelni. Kotły mogą być używane zarówno na konwencjonalnych kuchenkach gazowych, jak i na otwartym ogniu.
- Staub to francuska firma produkująca profesjonalną zastawę stołową. Wysoka (jednocześnie całkiem uzasadniona) cena i jakość premium.
Kupując grubościenny kociołek aluminiowy zwróć uwagę na grubość krawędzi. Musi mieć co najmniej 1 cm.
Pokutuje opinia, że aby przygotować pyszne danie nie wystarczy mieć niezbędne składniki, potrzebne są jeszcze odpowiednie przybory kuchenne. Nie ma więc wątpliwości, że możesz stworzyć najsmaczniejszy uzbecki pilaw, ponieważ zdobycie odpowiedniego kociołka to kwestia czasu. Przy okazji, podczas akcji kulinarnej nie zapomnij dodać kropli swojej duszy, a wtedy możesz być pewien, że Twoi bliscy docenią Twoje kulinarne arcydzieło.