Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Większość wiejskich domów i domków posiada wlot powietrza i są połączone z sieciami elektrycznymi za pomocą aluminiowych samonośnych przewodów izolowanych (CIP). Mówimy, jak bezpiecznie podłączyć je do modularnego sprzętu.
Zalety CIP w porównaniu z innymi rozwiązaniami do wprowadzania powietrza są dobrze znane. Jest to przede wszystkim wysoka niezawodność w dostarczaniu energii w połączeniu z niskimi kosztami eksploatacji. CIP praktycznie nie zarasta lodem i mokrym śniegiem, co zmniejsza ryzyko awarii zasilania. Dodaj do tego łatwość prac instalacyjnych i możliwość podłączenia nowych użytkowników bez wyłączania mocy obecnych klientów. Samonośne izolowane przewody można również układać na elewacjach budynków.
Jednakże, umieszczając panel pomiarowy na słupie linii energetycznej lub na przedzie domu, często występuje problem wysokiej jakości połączenia drutu aluminiowego z końcówkami aparatów modułowych, w szczególności rozłącznikiem lub wyłącznikiem instalowanym w panelu przed licznikiem energii elektrycznej.
Faktem jest, że większość urządzeń modułowych prezentowanych na rynku rosyjskim nie jest w stanie zapewnić wysokiej jakości i trwałego połączenia przewodów i wielordzeniowego CIP. Próba bezpośredniego podłączenia samonośnego izolowanego przewodu do końcówek aparatów modułowych zwykle prowadzi do tego, że po pewnym czasie (w zależności od warunków pracy i prądu obciążenia), ze względu na wzrost rezystancji styku, występuje przegrzanie w punkcie styku. W rezultacie izolacja drutu ulega awarii - może to spowodować awarię zasilania, a nawet pożar.
Jaki jest powód?
Problem powstaje z powodu przeciętnej kompatybilności aluminium z materiałami wynikającymi z konstrukcji modułowego wyposażenia, do którego wytwarzania z reguły stosuje się mosiężną płytę i stalowy zacisk z galwaniczną powłoką.
Aluminium ma ujemny potencjał elektrochemiczny. Oznacza to, że tworzy galwaniczną parę i ulega korozji w kontakcie z innymi metalami. W tym przypadku korozja jest wzmocniona w środowisku wilgotnym lub przewodzącym. Kontakt z aluminium ze stalą nierdzewną, mosiądzem, srebrem i miedzią nie jest dozwolony. Jednocześnie cynk, stal węglowa i cyna są w pełni kompatybilne z tym metalem.
Współczynnik rozszerzalności cieplnej aluminium jest znacznie wyższy niż w przypadku innych metali (stali, miedzi, mosiądzu itp.), Co nieuchronnie powoduje wysiłki w celu rozszerzenia połączeń stykowych podczas ogrzewania. Zaciski do łączenia przewodów aluminiowych muszą być wykonane z aluminium lub ze stopu aluminium lub zawierać kompensatory rozprężania, takie jak podkładki sprężyste.
Proste rozwiązanie
Aby podłączyć przewody aluminiowe do urządzeń modułowych, Legrand Group zaleca stosowanie specjalnych zacisków, nr kat. 406310 (prąd do 63A, przekrój przewodu od 10 do 50 mm 2 ) i nr kat. 406311 (prąd do 125 A, przekrój przewodu od 25 do 95 mm 2 ) .
Korpus zacisku i śruby są wykonane ze specjalnego stopu aluminium, korpus izolacyjny wykonany jest z poliamidu PA6. Klucz imbusowy 4 mm służy do dokręcania śrub. Momenty dokręcania muszą wynosić co najmniej 3, 5 i 6 Nm dla zacisków odpowiednio nr kat. 406310 i 406311. Aby poprawić jakość związków i ich trwałość, należy stosować przewodzące smary. Kilka dni po podłączeniu aluminiowych przewodów konieczne jest ponowne pociągnięcie zacisków śrubowych z zalecanym momentem.
Zastosowanie tego akcesorium pozwoli na bezpieczne i niezawodne podłączenie samonośnego izolowanego przewodu do urządzenia modułowego, zapewniając stałe i bezpieczne zasilanie obiektu.